Είναι δικό μας το πένθος για τον άδικο χαμό τόσων ανθρώπων. Το πένθος διαγράφει τα δικά του στάδια κι εμείς ακολουθούμε άλλοτε κλαμένοι και άλλοτε οργισμένοι. Η παγωμάρα δίνει τη σκυτάλη στο πένθος, το πένθος θα τη δώσει στην οργή και η οργή θα με συναντήσει στο δρόμο με όλους εσάς…
Να θέσουμε ξανά και ξανά στην ημερήσια διάταξη το θέμα της ανατροπής. Συμμετέχουμε στο συλλογικό πένθος κάνοντας τις λέξεις μας βέλη θανατηφόρα, τα τραγούδια μας ένα με τη ψυχή μας. “Η γλώσσα μας απογειώνεται” ξανά. Οι ποιητές μας, οι στιχουργοί μας, οι συνθέτες μας, οι τραγουδιστές μας έχουν μαστορέψει τις λέξεις και τις νότες κατά τέτοιο τρόπο που να ακουμπούν το είναι του ελληνικού λαού.