Εγώ δεν φταίω… Ο φούφουτος φταίει!

---

 Γρά­φει ο Χρή­στος Α. Τού­μπου­ρος 

«Μακριά από μας κι όπου θέλει…»

Τον γάιδαρο τον έφαγε ο λύκος… Δεν φταίω εγώ.
Υποκλοπές… Άλλος, άλλοι, άλλοθεν.
Ποιος να φταίει… Ποιος να φταίει…
Θα εξεταστεί η υπόθεση και θα μπει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο.
Επιπλέον, θα εξεταστεί, εάν το χίλια εκατόν  εφτακόσια γίνονταν υποκλοπές. Η αλήθεια θα λάμψει!!!

 «Ήμουνα νιος και γέρασα…». Αφ’ ότου θυμάμαι τον εαυτό μου, συνεχώς έφταιγα. «Το φταίξιμο πάνω σας, μ’ αυτόν τον διάολο που έχεις για παιδί», ήταν ο αφορισμός μιας γειτόνισσας, γιατί είχαμε κλέψει καρύδια με το γιόκα της. Εγώ όμως έφταιγα… «Το παρέσυρα το παιδί». Έτσι είπε αυτή, αυτό είπε και η μάνα μου. «Το δικό μου το παιδί κοιτάω εγώ» και μού άστραψε κάτι χαστούκια που τραμπαλίζομαι ακόμα...

Το γαϊδούρι…

---

Γρά­φει ο Χρή­στος Α. Τού­μπου­ρος

Κάτοικος του Δήμου Ζίτσας ‑καταγγέλλεται μάλιστα ότι πρόκειται για αυτοδιοικητικό παράγοντα- έσερνε τον γάιδαρο με το αγροτικό του αυτοκίνητο για απόσταση μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου. Και μένα συνειρμικά μού ήρθαν χίλια δυο στο μυαλό…

Τι είναι ο γάιδαρος; Τι μάθαμε ότι είναι ο γάιδαρος; Ο γάιδαρος είναι ο αναίσθητος, ο τεμπέλης, ο αδιάφορος, ο κοπριταράς, το βόδι, ο Βουκεφάλας και το γκτσουπ. Και επειδή πάντα ταύτα τα άκουγα σε μόνιμη βάση, που με στόλιζαν με αυτά τα κοσμητικά επίθετα απαξάπαντες στο χωριό, ρώτησα κάποτε τον παππού. « Παππού τι είναι το γκτσουπ και γιατί το ταυτίζουν με τον γάιδαρο;».

«Άμα έχεις σώγαμπρο στο σπίτι, έχεις γαϊδούρι στην αυλή»

---

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Και ποιος δεν ξέρει πως ο σώγαμπρους παλιά, ο γαμπρός δηλαδή που έμενε με τα πεθερικά ή ακόμη περισσότερο που δούλευε υπό την εξουσία και τις διαταγές του πεθερού ήταν κάτι χειρότερο από γδαρμένη αλεπού; Άκουγε και τι δεν άκουγε. Τον ανήκουστο. Και φανερά και πίσω από τις πλάτες του. «Ανίκανος, ανεπρόκοπος, κοπρίτης που έτυχε στο δρόμο της κόρης μας» και πάει λέγοντας. Γι’ αυτό και ο λαός με τη θυμοσοφία του είπε πολλά. «Κάλλιο στο παλούκ’ παρά σώγαμπρος».

Ο σώγαμπρος ήταν ο σώγαμπρος. Η ιστορία μας όμως έχει πρωταγωνιστή τον Μήτσο, τον λεβέντη, τον καραμπουζουκλή, τον μέγα κοπριτάνακτα και το αληθινό τεμπελχανείο . Έναν άχρηστο και ανεπρόκοπο άνθρωπο που -λέμε τώρα- μεγάλωσε δυο παιδιά και μια κοπέλα. (Η κοπέλα ήταν κοπέλα. Δεν ήταν παιδί). Έτσι το ‘λγαν τότε.