«Ναι, αλλά στην Σοβιετική Ένωση δεν είχαν τζιν και McDonalds…»

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του «αμερικανικού ονείρου». Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει και αποκαλύπτει, με κραυγαλέο και συνάμα δραματικό τρόπο, τα μεγάλα αδιέξοδά του.

Η ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ λειτούργησε ως θρυαλλίδα για το ξέσπασμα της συσσωρευμένης λαϊκής αγανάκτησης. Μιας αγανάκτησης που υποβόσκει εδώ και χρόνια σε πλατιά τμήματα της αμερικανικής εργατικής τάξης και φτωχά, περιθωριοποιημένα λαϊκά στρώματα. Καθώς σπάζει η φανταχτερή βιτρίνα της υπερδύναμης, της πολυδιαφημισμένης «δημοκρατίας» της «ελεύθερης αγοράς» και των «ευκαιριών», αποκαλύπτεται η πραγματική Αμερική του 21ου αιώνα.

Όταν ο καπιταλισμός σκοτώνει: Με αργό δημογραφικό θάνατο απειλείται η Βουλγαρία

---

Στη Βουλγαρική περίπτωση ο καπιταλισμός αποδείχτηκε κυριολεκτικά θανατηφόρος, όχι μόνο σε ατομικό, αλλά κυριολεκτικά σε εθνικό επίπεδο.

Οι παλιότεροι θυμούνται ότι τη δεκαετία του ’80 Ελλάδα και Βουλγαρία βρισκόταν κοντά πληθυσμιακά, καθώς επί σοσιαλισμού η Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας ανερχόταν σε σχεδόν 9 εκ. κατοίκους. Ουδέποτε ωστόσο ξεπέρασε το φράγμα αυτό, καθώς η καπιταλιστική παλινόρθωση έμελε να αποτελέσει μια πραγματική δημογραφική τραγωδία για τη χώρα, που ήδη στην αμέσως επόμενη απογραφή παρουσίαση μείωση για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη ιστορία της.

«Να πάτε να ζήσετε στην Κούβα»

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας 

Η πρόσφατη τραγωδία στη Δυτική Αττική, με τους 15 νεκρούς συνανθρώπους μας, τους δεκάδες τραυματίες και τις ανυπολόγιστες καταστροφές φέρνει στο προσκήνιο άλλη μια πτυχή της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτή της έλλειψης απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων και υποδομών που δε χρηματοδοτούνται και δεν υλοποιούνται επειδή δεν είναι «κερδοφόρα».

Η Ήσυχη Εργασία

---

Φώτιος Δαγγλής

Η ανύπαρκτη απορρόφηση στην παραγωγή των ΑΜΕΑ, που πετιούνται σήμερα στο περιθώριο, και το εκπληκτικό παράδειγμα αξιοποίησης κουφών ατόμων σε μια εργοστασιακή μονάδα της σοσιαλιστικής Βουλγαρίας.

Σερφάροντας στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω σε μια ομιλία στην Βουλή της Λιάνας Κανέλλη με τίτλο “Στην ανεργία το 95% των ανάπηρων ικανών προς εργασία” και θυμήθηκα όταν γύρω στο ’96 ένας φίλος και συμφοιτητής με πήγε στο πιο “ήσυχο” χώρο εργασίας του κόσμου.

Μια ιστοριούλα Σοσιαλισμού... : ο Σοσιαλισμός που βίωσαν στην Βουλγαρία

---

H «Όλγα» είναι από την Βουλγαρία και εργαζόμενη εδώ και 15 χρόνια σε εργολάβο καθαρισμού στην Ελλάδα. Είναι περίπου 55 χρόνων με τον άντρα της στην Βουλγαρία, τον γιό εργάτη στην Γερμανία και την κόρη παντρεμένη στην Αμερική. (για λόγους προστασία της, το όνομα είναι τυχαίο). Είχαμε μια κουβεντούλα προχτές από καρδιάς για τον Σοσιαλισμό που βιώσαν ως το 91 στην γειτονική χώρα…

Οσο ζω δε θα ξεχάσω το Σοσιαλισμό και θα παλεύω γι’ αυτήν την κοινωνία…!!

---

Σχολική εκδρομή μικρών μαθητών

Με τον τίτλο που έχω βάλει σε αυτό το κείμενο, κλείνει το γράμμα της η Χρυσούλα Σλάβικ, μια ελληνίδα που έζησε τριάντα χρόνια στην Τσεχοσλοβακία, την σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία.
Μέσα από το γράμμα της κάνει κουρελόχαρτο όλα τα αποκυήματα φαντασίας των εχθρών της εργατικής τάξης, κάνει κουρελόχαρτο όλο το αντικομμουνιστικό οχετό των υπηρετών της αστικής τάξης, βάζει τις βάσεις για να δουλέψει το μυαλό, όσων ακόμα δεν έχουν καταπιεί αμάσητη την αστική προπαγάνδα, για να ψάξουν και παραπέρα για την εξακρίβωση της αλήθειας.

Όσο ζω δε θα ξεχάσω το Σοσιαλισμό και θα παλεύω γι’ αυτήν την κοινωνία…

---

Σχολική εκδρομή μικρών μαθητών

Με τον τίτλο που έχω βάλει σε αυτό το κείμενο, κλείνει το γράμμα της η Χρυσούλα Σλάβικ, μια ελληνίδα που έζησε τριάντα χρόνια στην Τσεχοσλοβακία, την σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία.
Μέσα από το γράμμα της κάνει κουρελόχαρτο όλα τα αποκυήματα φαντασίας των εχθρών της εργατικής τάξης, κάνει κουρελόχαρτο όλο το αντικομμουνιστικό οχετό των υπηρετών της αστικής τάξης, βάζει τις βάσεις για να δουλέψει το μυαλό, όσων ακόμα δεν έχουν καταπιεί αμάσητη την αστική προπαγάνδα, για να ψάξουν και παραπέρα για την εξακρίβωση της αλήθειας...

Τελικά, ήταν τόσο άσχημα στο σοσιαλισμό;

---

Στη Ουγγαρία, σε δημοσκόπηση του Κέντρου Ερευνών Pew, το 72% δήλωσε πως η ζωή στον καπιταλισμό, είναι χειρότερη απ’ ότι κατά την περίοδο του σοσιαλισμού. Το ποσοστό που λέει το ίδιο στην Βουλγαρία, είναι της τάξεως του 62%. Επίσης, 62% είναι το ποσοστό και των Ουκρανών, που θεωρούν ότι στον καπιταλισμό η ζωή είναι χειρότερη.
Στη Ρουμανία, το 45% απ’ όσους συμμετείχαν σε πρόσφατη έρευνα του Ρουμάνικου Ινστιτούτου Αξιολόγησης και Στρατηγικής, πιστεύουν ότι σήμερα θα ζούσαν καλύτερα, αν δεν είχε επικρατήσει ο καπιταλισμός στη χώρα τους. Το 61%, δήλωσε ότι σήμερα ζει κάτω από πολύ χειρότερες συνθήκες, απ’ ότι επί σοσιαλισμού. Απ’ την άλλη, μόλις το 29% αντιλαμβάνεται τον κομμουνισμό σαν μια “κακή ιδέα”.

Σοσιαλισμός

---

 Παρά τους τόνους λάσπης και συκοφαντίας στο σοσιαλισμό, παρά την άτιμη ιμπεριαλιστική προπαγάνδα εξίσωσής του με το φασισμό, οι λαοί στις χώρες που άρχισε να οικοδομείται και ανατράπηκε, τον υπερασπίζονται.
Σε πρόσφατο άρθρο του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel», αναφέρεται ότι σε δημοσκόπηση που έγινε με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την «πτώση του τείχους», το 57% των πρώην Ανατολικογερμανών υπερασπίζονται τη ΛΔΓ.

«Στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας η ζωή ήταν πιο ευτυχισμένη και καλύτερη από ό,τι στην ενοποιημένη Γερμανία σήμερα», λένε.