''Άγριες μέρες''
Ο ουρανός έσταζε σκοτάδι,
το χώμα , πιο μαύρο από ποτέ ,
αφουγκραζόταν φοβισμένα σώματα
στης απόδρασης την αναζήτηση ,
κοίτα-κακουχίες και δράματα στα λαπόνερα -
κι όταν ακούστηκε της μέρας το κουδούνι
η δυστυχία έγδαρε με μίσος τον ανθό
κι εσύ - μαζί με όλους - αργά προχωράς
σε αξημέρωτα άγριες μέρες
που πασχίζουν να ημερέψουν .
Απ' το πανέμορφο νέο βιβλίο της Μαρίας Βλάχου
''Σώμα πτυχώσεων ''
(Εκδόσεις Περισπωμένη)...http://mar-vlachou.blogspot.gr/
Καλοτάξιδο Μαρία !