Mια ζωή έτρεχε. Έτρεχε και δούλευε. Έτρεχε, δούλευε και …ξεσκόνιζε. Έτρεχε, δούλευε, ξεσκόνιζε, ονειρευόταν, αγαπούσε, αγωνιζόταν, λύγιζε, βασανιζόταν, πείσμωνε, δάκρυζε και μας έκανε όλους να γελάμε πολύ. Ο εντιμότατος φίλος μας Αθανάσιος Βέγκος (το πραγματικό του επώνυμο), της Ευδοκίας και του Βασίλη, γεννημένος 29 Μαΐου 1927, στο Νέο Φάληρο, έγινε μεγαλώνοντας ένας πραγματικά καλός άνθρωπος.
Μοναχοπαίδι μιας πολύ φτωχής οικογένειας, ήταν από μικρός πολυτεχνίτης, όπως και στην αγαπημένη του ταινία, όπου υποδύθηκε έναν φτωχό επαρχιώτη στην Αθήνα, που έγινε από σερβιτόρος και φωτογράφος μέχρι βοηθός φαρμακοποιού και διαιτητής αγώνων πυγμαχίας.