«Κλαις κι αναστενάζεις, λευτεριά φωνάζεις μα η ελπίδα μαύρο, άπιαστο πουλί»

---

«Κλαις κι αναστενάζεις, λευτεριά φωνάζεις μα η ελπίδα μαύρο, άπιαστο πουλί»

Δεν υπήρχε ειδησεογραφικό μέσο που να μην μετέδωσε το φρικτό έγκλημα που συντελέστηκε ανοιχτά της Πύλου. Δεν υπάρχει κάποιος που να μην παραδέχεται ότι πρόκειται για ένα από τα πιο πολύνεκρα ναυάγια που έχουν συμβεί στη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια. 

Σύμφωνα με πληροφορίες και μαρτυρίες, στο «σαπιοκάραβο» της ελπίδας επέβαιναν περίπου 550 με 750 άτομα εκ των οποίων, γυναίκες και παιδιά, στοιβαγμένοι στα αμπάρια του πλοίου. Άνθρωποι, ξεριζωμένοι και κατατρεγμένοι, με όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο για αυτούς και τα παιδιά τους, εν έτει 2023 να δολοφονούνται από τις εγκληματικές και απάνθρωπες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που νοιάζεται μόνο για τα κέρδη.

Κριτήριο οι επικίνδυνες εξελίξεις

---

Η επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και τον εγκλωβισμό των ελληνοτουρκικών σχέσεων στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις εκλογές.

Οι εξελίξεις αυτές, η εμπλοκή της Ελλάδας στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η δέσμευση και της επόμενης κυβέρνησης σ' αυτούς τους σχεδιασμούς, συνθέτουν το σκηνικό της επόμενης μέρας που ναρκοθετεί τα συμφέροντα του λαού για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Το δέντρο και το δάσος...

---

Το δέντρο και το δάσος...

Μπροστά σε δρομολογημένες όπως όλα δείχνουν εξελίξεις, εντείνεται η πολιτική αντιπαράθεση γύρω από την ΠΓΔΜ, έχοντας σταθερά στο επίκεντρο την ονοματολογία. Αν και σε νέους ρόλους, οι πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι όπως όταν ενέσκηψε το ζήτημα, με το διαμελισμό της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Τότε ήταν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός που διαμόρφωναν την «εθνική γραμμή» στο θέμα της ΠΓΔΜ, μέσα από τις συμφωνίες τους στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το 1992, εστιάζοντας στο όνομα της γείτονος χώρας. Τώρα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο διάδοχος του Συνασπισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, τσακώνονται για το ποιος ευθύνεται που το ζήτημα παραμένει σε εκκρεμότητα 26 χρόνια μετά, αναπαράγοντας όπως και τότε την ονοματολογία.

«Καυτός» Μάρτης

---

Δεν μας έκανε σοφότερους η συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα σε τηλεοπτικό σταθμό το βράδυ της Δευτέρας. Επιβεβαίωσε εντούτοις την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής του να φέρει εις πέρας την αντιλαϊκή της αποστολή, υλοποιώντας μια πολιτική περιστολής των δικαιωμάτων του λαού και γενναιόδωρης στήριξης του κεφαλαίου για να ανακάμψει η κερδοφορία του. Αυτόν τον καταφανώς αντιλαϊκό στόχο επιχείρησε να εξωραΐσει ο πρωθυπουργός, προβάλλοντας αυταπάτες όπως ότι η επίτευξή του θα ευνοήσει όλο το λαό, αφού θα παραχθεί πλούτος που θα αναδιανεμηθεί... Κάτι που βεβαίως δεν συνέβη ποτέ, όταν ακόμα και στον καιρό της καπιταλιστικής ανάπτυξης ο λαός υποβαλλόταν σε διαρκείς θυσίες, κάθε φορά με την επίκληση ενός νέου στόχου που βαφτιζόταν συνήθως «εθνικός».

Επίθεση χωρίς τέλος

---

Επίθεση χωρίς τέλος

«Χαράς ευαγγέλια» για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με αφορμή τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΚΤ για επέκταση των μέτρων «ποσοτικής χαλάρωσης» μέχρι το Μάρτη του 2017, απόφαση που εκτιμάται ότι θα αξιοποιηθεί από την Ελλάδα για την ενίσχυση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, για εξασφάλιση ρευστότητας αναγκαίας για τη στήριξη των επενδύσεων των επιχειρηματικών ομίλων.

Τα σπίτια που θα έπαιρναν οι κομμουνιστές...

---

Της Κάλι Καρά

Για χρόνια και χρόνια η αντικομμουνιστική προπαγάνδα έσπερνε το φόβο στους εργαζόμενους ότι αν επικρατήσει ο κομμουνισμός θα χάσουν τα σπίτια τους. Η πραγματικότητα σήμερα, στην Ελλάδα της καπιταλιστικής οικονομίας, αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους από τις τράπεζες. Στον αντίποδα, η εμπειρία από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στη Σοβιετική Ένωση...