Σκυτάλη στην κυβερνητική διαχείριση δίνεται σήμερα στην Ουάσινγκτον με την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν και ήδη αστικά επιτελεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό επιχειρούν να σπείρουν την αισιοδοξία για τον δήθεν «νέο αέρα» της «λογικής» και της «συναίνεσης» που, όπως λένε, φέρνει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ωστόσο, όπως έχει δείξει η ιστορία, τίποτα το ουσιαστικό δεν πρόκειται να αλλάξει με την αλλαγή προσώπων στο Λευκό Οίκο. Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι κινούνται παραδοσιακά στην ίδια φιλομονοπωλιακή αντιλαϊκή πολιτική με στόχο την εξυπηρέτηση, κάθε φορά, τμημάτων του κεφαλαίου. Διαφοροποιήσεις στο μείγμα της οικονομικής διαχείρισης ενδέχεται να υπάρξουν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η βαθιά καπιταλιστική κρίση που επιταχύνθηκε από την πανδημία, αλλά και στον έντονο ανταγωνισμό των ΗΠΑ με την Κίνα και την Ρωσία για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Σύμφωνα με Αμερικανούς αναλυτές η διοίκηση Μπάιντεν-Χάρις ενδεχομένως να ανατρέψει ορισμένες αποφάσεις της προεδρίας Τραμπ, όπως την επαναφορά των ΗΠΑ στη συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή αλλά και σε ζητήματα μετανάστευσης με γνώμονα τις απαιτήσεις του Αμερικανικού κεφαλαίου για φθηνό εργατικό δυναμικό. Η τελευταία αυτή απόφαση θα οδηγήσει στη νομιμοποίηση περίπου 11 εκατομμυρίων μεταναστών που ζουν και εργάζονται στις ΗΠΑ.
Καμία αισιοδοξία δεν δικαιολογείται εξαιτίας της αλλαγής σκυτάλης στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ. Αυτό άλλωστε έχει δείξει και η ιστορία της εναλλαγής των προέδρων εδώ και πολλές δεκαετίες, αλλά με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του Μπαράκ Ομπάμα που παρουσιάζονταν – ειδικά από την εγχώρια σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ – ως «ελπίδα» που γεννούσε «προσδοκίες» για σταμάτημα των πολέμων και οικονομική ανάκαμψη υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.
Ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να είναι διαφορετικός από τον λαϊκιστή και ακροδεξιό Τράμπ, έχει όμως ο ίδιος πλούσια ιστορία πίσω του ως έμπειρος γερουσιαστής που στήριξε και προώθησε ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ όπως, για παράδειγμα, το 1999 στη Γιουγκοσλαβία, όντας ένας εκ των πιο ένθερμων οπαδών της βάρβαρης ΝΑΤΟικής επίθεσης, αλλά και αργότερα, το 2002 ψηφίζοντας υπέρ της επέμβασης στο Ιράκ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ενδοαστικές αντιπαραθέσεις θα συνεχιστούν και ο μεγάλος χαμένος θα είναι ο ίδιος ο Αμερικανικός λαός. Ο οποίος θα συνεχίσει να ζει εγκλωβισμένος στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, το σύστημα της φτώχειας, της ανεργίας, του ρατσισμού, της βίας, των πολέμων και της τρομοκρατίας. Αυτό το σύστημα δεν καλωπίζεται και δεν αλλάζει, όποια μάσκα κι’ αν φορέσει ο διαχειριστής του.
Τζο Μπάιντεν: Ποιός είναι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ:
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το STILIDA NEWS δεν υιοθετεί καθ' οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Δεν πρόκειται να λογοκρίνεται κανένα σχόλιο που θα περιλαμβάνει καλοπροαίρετη κριτική ή θα διορθώνει κάποιο δικό μας σφάλμα.Τα συκοφαντικά, υβριστικά, απειλητικά, εκβιαστικά, ρατσιστικά ή κοινωνικού αποκλεισμού μηνύματα θα διαγράφονται.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.