Παγκόσμια ημέρα των ζώων!

---

Γράφει η Φαίη Λιάρα 

 
Των εκατομμυρίων ζώων που καθημερινά πνίγονται στο αίμα τους, κρεμασμένα ανάποδα σε κάποιο σφαγείο, αφού πρώτα ούρλιαζαν από απελπισία περιμένοντας να έρθει η σειρά τους. Μέσα στις άθλιες συνθήκες που γεννάνε τις σύγχρονες επιδημίες.

Των εκατομμυρίων ζώων που καίγονται, πετσοκόβονται, βασανίζονται φρικτά μέχρι κάποτε να πεθάνουν σε κάποιο εργαστήριο πειραμάτων. Δεν είναι ότι δεν μπορεί η επιστήμη να εξελίξει νέες μεθόδους. Είναι ότι τα ζώα είναι πιο φθηνά. Και στον καπιταλισμό τα πάντα υπόκεινται στη λογική κόστος όφελος.Ημέρα των γουνοφόρων που πεθαίνουν με ηλεκτροπληξία στων πρωκτό για να γίνουν γούνα. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν άλλα ρούχα. Είναι η υπεροψία και ο ναρκισσισμός μια πάμπλουτης ελίτ.

Ημέρα όλων των άγριων ζώων που χάνουν το σπίτι τους γιατί τους το καταστρέφουν οι πολυεθνικές. Που εγκλωβίζονται από το εμπόριο άγριων ζώων για να διακοσμούν τον κήπο κάποιου εκκεντρικού μεγιστάνα, να κάνουν κόλπα στην πισίνα κάποιου επιχειρηματία. 

Ημέρα των ζώων που σκοτώνονται τρέχοντας απελπισμένα γιατί κάποιοι άλλοι διασκεδάζουν σκοτώνοντας. Οι σκοτωμοί είναι το χόμπι τους. Το διαννοείσαι; Αμύθητα κέρδη για τον βιομήχανο όπλων.

Ημέρα των ζώων που εκτρέφονται μέχρι να πεθάνουν από εξάντληση για να “παράγουν” τα ρατσάτα σκυλάκια και γατάκια του εμπορίου. Που καταλήγουν στον δρόμο ή στο κλουβί κάποιου καταφύγιου. Σε κάποιες χώρες του εξωτερικού τα σκοτώνουν σε δύο μέρες. “Destroy” το αποκαλούν στις ΗΠΑ. Τόσο “εμπόρευμα” παράγεται, δεν υπάρχει χώρος.

Όλων των άστεγων ζώων που βιώνουν μια φρικτή ζωή στον δρόμο για να πεθάνουν με ακόμα πιο φρικτό τρόπο. Όλα αυτά που κάθονται διακριτικά δίπλα στο τραπέζι σου όταν τρως έξω και σε κοιτάζουν να μασουλάς, ελπίζοντας σε μια μπουκιά. Μαχαιριά το βλέμμα τους.

Όλοι σήμερα θα μας πούνε ότι “φταίει ο άνθρωπος”. Λες και ο άνθρωπος γεννιέται έτοιμος. Ότι ” φταίμε όλοι”. Ότι πρέπει ατομικά να αλλάξουμε και αυτό αρκεί. Σήμερα οι οικοφασίστες θα βρούνε άλλη μια αφορμή να μας πούνε ότι ο άνθρωπος δεν δικαιούται να ζητάει δικαιώματα, αφού εγκληματεί κατά των ζώων. Δεν δικαιούται να επαναστατεί. Να διεκδικεί.

Στην κοινωνία των ανθρώπων όμως, δεν είμαστε όλοι μαζί. Υπάρχουν αυτοί που έχουν όλο τον πλούτο στα χέρια τους. Που καθορίζουν την παραγωγή. Που έχουν όλα τα μέσα να διαμορφώσουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Που θα παραχωρήσουν σήμερα ένα ψίχουλο δικαιώματος και αύριο θα το πάρουν πίσω. Που είναι πάμπλουτοι από την εκμετάλλευση ανθρώπων και ζώων.

Η ατομική ευθύνη είναι αυτονόητη. Και ξεκάθαρα θέμα τύχης να γίνεις υπεύθυνος, σκεπτόμενος άνθρωπος. Γιατί η υπέρτατη αξία του καπιταλισμού είναι το κέρδος και ο ατομισμός και έτσι είναι διαμορφωμένες οι κοινωνίες: προσπαθούν να θάψουν τα ανώτερα ιδανικά. Να τα απαξιώσουν.

Δεν αρκεί να μιλάμε για τα ζώα μόνο, αλλά και για την ρίζα του κακού, την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση που αυτή φέρνει. Αιώνια συνήθεια η εκμετάλλευση των ζώων, κάποτε ήταν ανάγκη επιβίωσης. Αιώνια “συνήθεια” όμως και οι λίγοι να τσαλαπατάνε τους πολλούς, να πλουτίζουν από την δουλειά τους.

Όσοι ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, ούτε η κοινωνία του, ας ρίξουν μια ματιά πως ζούσε πριν εκατό χρόνια. Όσοι θέλουν να απαξιώσουν τις επαναστάσεις, τους αγώνες που έσπασαν τον πάγο μετά από αιώνες καταπίεσης, θέλουν να ξεχάσουμε το γεγονός ότι τόσοι άνθρωποι νοιάζονται στις μέρες μας για τα ζώα γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας χόρτασαν, μορφώθηκαν, απέκτησαν στοιχειώδη δικαιώματα. Και δεν τα χάρισε κανένας εκμεταλλευτής αυτά. Η μέρα των ζώων τελικά δεν αφορά τα ζώα. Αφορά τον άνθρωπο. Την κοινωνία μέσα στην οποία ζει που διαμορφώνει και την νοοτροπία του και τις συνθήκες όλες.

atexnos.gr