Λαμία 18 Οκτώβρη 2019: Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ χαιρετίζουμε τη σημερινή επέτειο απελευθέρωσης της Λαμίας

---

75 χρόνια από την απελευθέρωση της Λαμίας 

Πριν 75 χρόνια, 18 Οκτώβρη 1944, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ -κυνηγώντας τους Γερμανούς μέχρι την τελευταία στιγμή- μπήκαν θριαμβευτές στη Λαμία, με επικεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη, και την απελευθέρωσαν.
Την 75η επέτειο γιόρτασαν, με εκδήλωση τιμής και μνήμης, η Τ.Ε Φθιώτιδας του ΚΚΕ και το Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ. Την Παρασκευή 18 10 2019 το πρωί, φίλοι και απόγονοι των αγωνιστών της Ε.Α. και των μαχητών του ΔΣΕ έδωσαν το «παρών» μπροστά στον έφιππο Άρη Βελουχιώτη, στην Πλατεία Λαού.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με απαγγελία ποιήματος. Ακολούθησε ο όρκος του ΕΛΑΣίτη όπως συντάχτηκε από τον Άρη και δόθηκε το 1942 από την πρώτη ένοπλη ομάδα της Ρούμελης στη Γραμμένη Οξυά.
Χαιρετισμό πραγματοποίησε ο Χρήστος Φουσέκης, Πρόεδρος του Παραρτήματος Λαμίας και την κεντρική ομιλία έκαμε ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Μετά την κατάθεση στεφανιών, σε κλίμα συγκίνησης και υπερηφάνειας οι συγκεντρωμένοι έψαλλαν το Πένθιμο Εμβατήριο και τον Εθνικό Ύμνο, δίνοντας υπόσχεση να συνεχίσουν στο δρόμο του ΕΑΜ και του ΔΣΕ μέχρι να γίνουν πράξη τα ιδανικά τους.

18/10/2019 - ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΑΟΥ - ΛΑΜΙΑ

Ως Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ χαιρετίζουμε τη σημερινή επέτειο και γιορτάζουμε την Απελευθέρωση της πόλης μας από τους Γερμανούς κατακτητές στις 18 Οκτώβρη 1944. Στεκόμαστε μπρος στον έφιππο πωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη, και αποτίνουμε φόρο τιμής στους πρωτεργάτες της Αντίστασης κατά της τριπλής φασιστικής Κατοχής οι οποίοι, πολεμώντας μέχρι την τελευταία στιγμή, έδιωξαν από τη Λαμία και τη Φθιώτιδα τα ναζιστικά στρατεύματα.

Τιμάμε το ΟΧΙ του ελληνικού λαού που πολέμησε γενναία στην Αλβανία και στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, απογοητεύοντας αστούς πολιτικούς και στρατηγούς που το δικό τους ΟΧΙ μεταφραζόταν σε μερικές τουφεκιές «για την τιμή των όπλων». Τιμάμε κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια που, με οποιοδήποτε τρόπο συνέβαλλε στην υπόθεση της Εθνικής Αντίστασης. Τιμάμε το ΕΑΜ, την ΕΠΟΝ, τις στρατιωτικές και βοηθητικές του οργανώσεις. Τιμάμε το ΚΚΕ που οργάνωσε, καθοδήγησε και αιμοδότησε το μεγάλο αυτό αγώνα.

Δεν παραλείπουμε να αναφερθούμε στον αγώνα των λαών που, στο Β’ Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο 1939 - 1945, με τις θυσίες τους συνέτριψαν το φασισμό – ναζισμό. Μένει άσβεστη στη συλλογική μνήμη η εικόνα του Σοβιετικού λοχία που, την 9η Μάη, καρφώνει στο Ράιχισταγκ την κόκκινη σημαία της εργατικής εξουσίας.

Μέσα σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο εντάσσεται, η απελευθέρωση της Λαμίας από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και η θριαμβευτική υποδοχή του Άρη από τον κόσμο της πόλης και της περιοχής. Ωστόσο, ορισμένοι προσπαθώντας να υποβαθμίσουν και να ακυρώσουν την προσφορά του ΕΑΜ υποστηρίζουν ότι αφού έφυγαν οι Γερμανοί, μετά παρουσιάστηκε ο ΕΛΑΣ ως δήθεν απελευθερωτής. Λες και το 1944 τέλειωναν οι «διακοπές» των Γερμανών στην Ελλάδα και είπαν να γυρίσουν στον τόπο τους!

Οι πολιτικοί απόγονοι του φασισμού, οι απόγονοι των μαυραγοριτών, των κουκουλοφόρων και των συνεργατών του κατακτητή, οι ποικίλοι εθνικιστές και ρατσιστές αποκρύπτουν χοντροκομμένα ότι αν δεν πολεμούσαν οι λαοί, αν δεν σηκωνόταν κύμα αντίστασης στις κατεχόμενες χώρες, ακόμα θα είχαμε σκλαβιά γερμανική, ιταλική, βουλγάρικη. Μάλλον δεν έχουν αντίρρηση για κάτι τέτοιο. Ίσως το θεωρούν καλό γι’ αυτούς.

Η ιστορία βέβαια έχει διαφορετική γνώμη! Έγραψε ότι, πριν φτάσουν οι Γερμανοί στην Αθήνα, η μεγάλη πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας έφυγε για την Αγγλία ή για την Αίγυπτο. Ο δε βασιλιάς με την αυλή του πήρε μαζί του σημαντικό μέρος από τα τραπεζικά αποθέματα. Εγκατέλειψαν, δηλαδή, το λαό στο έλεος του κατακτητή. Και εκεί, κάνοντας μηχανορραφίες, περίμεναν την έκβαση του πολέμου και την επιστροφή τους πάλι στην εξουσία.

Στις δύσκολες ώρες της σκλαβιάς, όπως είπε ο Άρης -σαν σήμερα- στο λόγο του στην Πλατεία Ελευθερίας: «Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε. Κείνοι που νιώσανε, βρισκόντανε στις φυλακές και τα ξερονήσια. Κι εδώ πρέπει να στιγματιστεί μια άλλη ατιμία των ανθρώπων της 4ης Αυγούστου, που, φεύγοντας, τους παράδωσε στα χέρια των καταχτητών....

Έτσι, όλο το βάρος έπεσε πάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, απ' αυτούς που τρώγανε καρπαζιές μέσα στα αστυνομικά μπουντρούμια και τις ασφάλειες, μα που φλέγονταν από ηρωισμό και ανδρεία... Αυτοί άναψαν το δαυλό κι έδωσαν το σύνθημα για τον ξεσηκωμό του έθνους. Αυτοί που δώσανε το κουράγιο στους Έλληνες. Αυτοί που δημιούργησαν τη νέα Φιλική Εταιρία: Το ΕΑΜ...»

Έτσι, στη Λαμία, στις 14 05 1942, μετά από μυστικές – συνωμοτικές προετοιμασίες, με ευθύνη του Γ. Γιαταγάνα – γραμματέα της περιοχής, πραγματοποιήθηκε πλατιά σύσκεψη στελεχών του ΚΚΕ και του ΕΑΜ Φθιώτιδας, Φωκίδας και Ευρυτανίας, με θέμα την οργάνωση του ένοπλου αγώνα στη Ρούμελη. Στη σύσκεψη αυτή πήρε μέρος και ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης). Κατόπιν με τη συνδρομή των ντόπιων οργανώσεων συγκρότησε την πρώτη αντάρτικη ομάδα στη Ρούμελη και βγήκε στο βουνό.

Φούντωσε κατόπιν η Αντίσταση με τη συμμετοχή χιλιάδων λαού, κάθε ηλικίας. Κάθε σπίτι, κάθε καλύβι, πέτρα την πέτρα έγιναν κάστρα του αγώνα, όπως -μέσα από τις φυλακές- έγραψε στο γράμμα του προς τον ελληνικό λαό ο ΓΓ. Του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης. Είναι κατάσπαρτη η Φθιώτιδα από ένδοξα σημεία ιστορίας που καταδείχνουν την ακατάπαυστη πάλη ενάντια στο φασίστα κατακτητή. Αναφέρουμε τα κορυφαία, την Καλύβα του Στεφανή, το Γοργοπόταμο, το Κούρνοβο, ενώ και το καθένα από τα υπόλοιπα έχει τη δικιά του ξεχωριστή αξία.

Ανάλογη ήταν και η αντίδραση των ιταλογερμανών που λυσσομανούσαν για να εξουδετερώσουν έναν αποφασισμένο να ελευθερωθεί λαό. Τα μπουντρούμια γέμιζαν, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη. Η Ξηριώτισσα «παρούσα». Το κάψιμο σπιτιών των αγωνιστών και ολόκληρων χωριών ως αντίποινα, συνήθης πρακτική.

Όμως, όταν ο λαός θέλει, μπορεί. Όταν οι λαοί το αποφασίσουν, μπορούν να νικήσουν κάθε αντίπαλο, όσο δυνατός κι αν φαντάζει.

Γι’ αυτό οι γερμανικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να επιστρέψουν κακήν κακώς στη χώρα τους που άκουγε ήδη τον οδοστρωτήρα του Κόκκινου Στρατού να την πλησιάζει. Η τελευταία μάχη της Φθιώτιδας δόθηκε από τον ΕΛΑΣ έξω από τη Λαμία στη Νέα Μαγνησία, στα νταμάρια του Κόγκα, όπου χτυπήθηκε η εχθρική αυτοκινητοπομπή καθώς έφευγε. Και δεν ήταν αναίμακτη.

Τα χρόνια πέρασαν, αλλά οι αιτίες που προκαλούν τους πολέμους είναι εδώ. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου θέλουν να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους στην κοινωνία. Αν και δείχνουν πανίσχυρες, γνωρίζουν πολύ καλά τα αδιέξοδά τους. Αντιλαμβάνονται ότι το άδικο σύστημά τους προκαλεί την αντίδραση αυτών που εκμεταλλεύεται. Για τούτο, ανάμεσα στα άλλα, κάνει ισχυρή ιδεολογική επίθεση εναντίον τους. Υποβαθμίζει την εκπαίδευση της νέα γενιάς, διαστρεβλώνει την ελληνική και παγκόσμια ιστορία, συκοφαντεί την ανάγκη της συλλογικής πάλης, στοχεύει στην αλλοτρίωση της λαϊκής συνείδησης και στην υποταγή της. Να γιατί ποτέ δεν διδάχτηκε η νεότερη ελληνική ιστορία στα σχολεία. Κι ό,τι τυχόν περνάει στα σχολικά βιβλία βρίθει ανακριβειών και παραχάραξης.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που εκπροσωπεί τους Αντιστασιακούς αγωνιστές που έζησαν από πρώτο χέρι τα εγκλήματα του ναζισμού, αλλά και συμμετείχαν άμεσα στο ΕΑΜικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα όπου πρωτοστάτησε το ΚΚΕ για την ήττα του ναζισμού και την απελευθέρωση της Ελλάδας, καταγγέλλει την Ε.Ε., τις κυβερνήσεις της και τα κόμματά της για την επιχείρηση εξίσωσης φασισμού – κομμουνισμού. Για το πρόσφατο κατάπτυστο ανιστόρητο ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο για τα «ολοκληρωτικά καθεστώτα».

Είμαστε σίγουροι ότι τελικά θα ανατραπεί. Και θα συμβάλλουμε, με κάθε τρόπο σ’ αυτό. Μέχρι που η πάλη των λαών να τσακίσει τον αντικομμουνισμό τους και τις αιτίες που τον αναπαράγουν. Μέχρι να μπει τέλος στην κοινωνία των ανισοτήτων, των πολέμων και της εκμετάλλευσης.

• Ζήτω η Απελευθέρωση της Λαμίας
• Ζήτω το ΕΑΜ και ο θρυλικός ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ και ο ΔΣΕ
• Ζήτω το τιμημένο ΚΚΕ, το κόμμα της Αντίστασης και των λαϊκών αγώνων