Oι «εθνικοί ευεργέτες» πλούτισαν από τις σάρκες του λαού

---

Με αφορμή την πρόσφατη μετονομασία του λιμανιού του Κατάκολου σε Λιμάνι Γιάννη Λάτση, αναδημοσιεύουμε μια παλαιότερη τοποθέτηση στη Βουλή, για το θέμα των «εθνικών ευεργετών», του βουλευτή του ΚΚΕ Νίκου Καραθανασόπουλουο οποίς είπε μεταξύ άλλων:

«Η κυβέρνηση τιμά, όπως είπε, τους εθνικούς ευεργέτες. Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι επονομαζόμενοι “εθνικοί ευεργέτες”, αυτοί, τουλάχιστον, στους οποίους το αστικό κράτος απέδωσε αυτόν τον τίτλο;

Βεβαίως, υπήρξαν και πάρα πολλοί Έλληνες – οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι άγνωστοι και είναι και από το εξωτερικό – οι οποίοι στήριξαν μέσω δωρεών τις ανάγκες της νεολαίας και της λαϊκής οικογένειας για μόρφωση ή για υγεία ή για αποκατάσταση ή και για πολιτισμό. Και αυτοί, βεβαίως, δεν έχουν λάβει τον τίτλο του “εθνικού ευεργέτη”, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ενδεχομένως. Είναι αυτοί οι οποίοι δώρισαν τις περιουσίες τους, χωρίς να ζητάνε αντάλλαγμα. Είναι αυτοί οι οποίοι δώρισαν τις περιουσίες τους, χωρίς να θέλουν να ξεπλύνουν τα εγκλήματά τους. Γιατί, βεβαίως, για το αστικό κράτος δεν αποτελεί εθνικό ευεργέτη ο Ρήγας Βελεστινλής, που έδωσε το σύνολο της περιουσίας του για το μεγάλο διαφωτιστικό του έργο, αλλά και την ίδια τη δική του τη ζωή.

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους “εθνικούς ευεργέτες”, τους οποίους τιμάτε, κύριε υπουργέ, αλλά και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ακόμη – άκουσα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των Ανεξάρτητων Ελλήνων – ήταν πλούσιοι αστοί σε παροικίες του εξωτερικού, που συνέβαλαν στην οικοδόμηση του αστικού κράτους και που με τριάντα αργύρια ξέπλυναν τα εγκλήματα τα οποία έκαναν σε βάρος της χώρας, αλλά και του λαού της.

Τιμάτε, αλήθεια, τον Ανδρέα Συγγρό; Για τα “Λαυρεωτικά” ποιος ήταν υπεύθυνος, που οδήγησε στη χρεοκοπία και την καταστροφή χιλιάδων Ελλήνων, που οδήγησε σε μαζικές αυτοκτονίες; Τιμάτε αυτόν ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες για να οδηγηθεί η χώρα στη χρεοκοπία το 1893, προκειμένου να αποκτήσει νέα τραπεζικά προνόμια και πρόσβαση στην Εθνική Τράπεζα και ο οποίος, βεβαίως, είχε τιμηθεί και από τον ίδιο το Σουλτάνο, δύο φορές μάλιστα; Δηλαδή, τιμάτε αυτόν που ο Κορδάτος χαρακτήρισε “μηχανορράφο” και “επιδέξιο πολιτικάντη”. Αλλοι τον έλεγαν “λωποδύτη φιλάνθρωπο”, ενώ ο Τύπος της εποχής τον ονόμαζε “χρυσοκάνθαρο”. Αυτόν τιμάτε;».

Να μην ξεχνάμε την ιστορία του καθενός

Συνεχίζοντας, ο Ν. Καραθανασόπουλος είπε: «Τιμάτε αλήθεια τον εθνικό ευεργέτη Τοσίτσα; Ο “Μπραΐμης” είχε έναν πολύτιμο συνεργάτη, το μεγαλέμπορο της Αιγύπτου Τοσίτσα. Ηταν φίλος του πατέρα του, του Μεχμέτ Αλή, και είχε στην Αίγυπτο εκτάσεις ολόκληρες. Αυτός, λοιπόν, στάθηκε το “δεξί χέρι” του Μπραΐμη. Εγραφε δεξιά και αριστερά, καλώντας το λαό να προσκυνήσει! Ηταν ο αρχηγός της επιμελητείας του αιγυπτιακού στρατού και ο άνθρωπος αυτός θησαύριζε με το αίμα και τις σάρκες του ελληνικού λαού. Αυτός, λοιπόν, ο κατάπτυστος προδότης εξαγόρασε τον τίτλο του “εθνικού ευεργέτη”! Αυτούς τιμάτε;

Τιμάτε τους αστούς του παροικιακού κεφαλαίου, που έγιναν τσιφλικάδες, οι οποίοι αγόρασαν από το Σουλτάνο τεράστιες εκτάσεις πριν από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και οι οποίοι όχι μόνο πλούτισαν από τον ιδρώτα, αλλά και από το ίδιο το αίμα των κολίγων; Τιμάτε τον Ζάππα, τον Ζαρίφη, τον Στεφάνοβικ, τον Ζωγράφο, που είχε τον τίτλο του “εφέντη” και ήταν από τους πιο στυγνούς τσιφλικάδες της περιοχής, πρωταγωνιστής κάθε δίωξης ενάντια στους κολίγους και στο Κιλελέρ; Η μήπως τιμάτε τον Ζαχάρωφ και τον Μποδοσάκη, που ήταν προμηθευτές και του ελληνικού και του τουρκικού στρατού ταυτόχρονα, ή τους σύγχρονους, όπως τον Λάτση και το έγκλημά του στην “ΠΕΤΡΟΛΑ”;

Απ’ αυτήν την άποψη πρέπει ορισμένα πράγματα να μπαίνουν στην πραγματική τους διάσταση και να μην ξεχνάμε την ιστορία του καθενός».

atexnos.gr