ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ "ΛΑΡΚΟ '77"(VIDEO)

---

Πλούσια πείρα για τους σημερινούς αγώνες των εργαζομένων -ιδιαίτερα για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης- μεταφέρθηκε από την εκδήλωση που διοργάνωσε η ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ το απόγευμα της Πέμπτης 6 Σεπτέμβρη, στο δημαρχείο Χαϊδαρίου, για την παρουσίαση της έκδοσης της ΕΠ Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, με τίτλο: «ΛΑΡΚΟ '77: Το χρονικό των 110 συγκλονιστικών ημερών της μεγάλης απεργίας στη ΛΑΡΚΟ. Γενάρης - Μάης 1977».

Το βιβλίο εκδόθηκε στο πλαίσιο των 100χρονων του Κόμματος και αποτυπώνει με ζωντάνια, μέσα από τα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή», τις 110 μέρες της απεργίας, του ηρωικού αγώνα των εργατών μιας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας. Την επανέκδοση προλογίζει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε τότε άμεση σχέση με την πολύμηνη απεργία, ως στέλεχος του Κόμματος στην περιοχή.

Στην έκδοση περιέχονται δεκάδες ζωντανές μαρτυρίες πρωταγωνιστών της απεργίας, όπως καταγράφηκαν στα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή». Η καταγραφή βήμα - βήμα μιας κινητοποίησης που συγκλόνισε τότε την εργατική τάξη, όπως γίνεται στο βιβλίο, δίνει πολύτιμα διδάγματα και για τους σημερινούς εργατικούς αγώνες, σε μια περίοδο που είναι ανάγκη να φουντώσουν νέες εστίες αντίστασης, να προχωρήσει αποφασιστικά η ανασύνταξη του κινήματος, η σύγκρουση με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της.

Συγκρούστηκαν δύο τάξεις

Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Χρήστο Οικονόμου που ήταν πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ κατά τη διάρκεια της απεργίας, ο οποίος αναφέρθηκε, τόσο στο χρονικό αυτού του ηρωικού αγώνα, όσο και στα διδάγματα που βγαίνουν από αυτόν (δείτε παραπάνω σε video την ομιλία του). 

Η απεργία ξεκίνησε με αίτημα να δοθεί ετήσια αύξηση 24%, όταν η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν 12,5%. «Το 24% που ζητούσαμε για όλο το χρόνο, ισοδυναμούσε με το ποσό που έχανε περίπου κάθε μέρα ο Μποδοσάκης από τη μη λειτουργία του εργοστασίου λόγω της απεργίας», σημείωσε ο Χρ. Οικονομόμου, εξηγώντας πως για τον Μποδοσάκη το θέμα δεν ήταν οικονομικό, ήταν θέμα υποταγής των εργαζομένων. 

Ο Χρ. Οικονόμου σημείωσε πως στη Λάρυμνα βρίσκονταν αντιμέτωπες οι δύο κυριότερες τάξεις της χώρας. Η εργοδοσία εξάντλησε όλους τους εκβιασμούς για να μην ξεκινήσει η απεργία, και αφού δεν κατάφερε να την αποτρέψει, όλοι οι μηχανισμοί του κράτους, η αστυνομία, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, τα αστικά μέσα ενημέρωσης στράφηκαν κατά των απεργών. Το εργοδοτικό-κυβερνητικό μπλοκ τοποθέτησε μέχρι και δυναμίτες στα σπίτια απεργών και έκανε δολοφονική επίθεση σε μελή της ΚΝΕ. Δίπλα στους απεργούς βρέθηκαν η εργατική τάξη με τα ταξικά συνδικάτα, η κοινωνία της περιοχής, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ο «Ριζοσπάστης, ο «Οδηγητής», το μαζικό κίνημα όπου στις διοικήσεις του ήταν Κομμουνιστές.

Η πανελλήνια λαϊκή εργατική αλληλεγγύη έλυσε το πρόβλημα επιβίωσης των απεργών. Επίσης προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στην κυβέρνηση και την εμπόδισε να χρησιμοποιήσει πιο τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ οι απεργοί συνειδητοποίησαν ότι έδιναν τη μάχη για όλη της εργατική τάξη, όπως ειπώθηκε.

«Η απεργία της ΛΑΡΚΟ έδειξε ότι ο ο μόνος δρόμος για να διεκδικηθούν αιτήματα και να αποκρουστούν οι επιθέσεις των μονοπωλίων είναι είναι ο δρόμος της ενότητας, της αλληλεγγύης και του αγώνα», τόνισε ο Χρ. Οικονόμου. «Η εξέλιξη όμως της ΛΑΡΚΟ στην πορεία, αποδεικνύει ότι από μόνος του ο αγώνας για την επίλυση επιμέρους προβλημάτων δεν αρκεί για την συνολική λύση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά απαιτείται αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής των μονοπωλίων που δημιουργούν και συσσωρεύουν τα λαϊκά προβλήματα»,πρόσθεσε.