Εκ βαθέων...

---

Εκ βαθέων...

Οι δηλώσεις του κ Πρωθυπουργού στη Βάση της Ελευσίνας ήταν πραγματική πρόκληση και για τους πυροσβέστες που ζουν τα πράγματα από μέσα, αλλά και για την απλή λογική.

Ο πρώτος καύσωνας της φετινής αντιπυρικής περιόδου έφερε στο προσκήνιο με δραματικό τρόπο τα «καυτά» προβλήματα και τις ελλείψεις του Πυροσβεστικού Σώματος , όπως και του μηχανισμού δασοπροστασίας. Η αιτία βρίσκεται στην πολιτική που συνθλίβει τη ζωή του λαού σε κάθε τομέα της.
Οι πρώτες μεγάλες φωτιές στη χώρα ανέδειξαν τις συσσωρευμένες συνέπειες από τη διαχρονική πολιτική μείωσης των κρατικών δαπανών για τις ανάγκες της Πυροσβεστικής και των υπηρεσιών - δικτύων αντιπυρικής πρόληψης και προστασίας, που τη συνεχίζει και εντείνει η σημερινή κυβέρνηση. Οι πιστώσεις του τακτικού προϋπολογισμού διατηρούνται και φέτος μειωμένες κατά 120 εκατ. ευρώ περίπου, σε σύγκριση με προηγούμενα χρόνια, όπου και πάλι τα κρατικά κονδύλια ήταν πίσω από τις ανάγκες. Ως αποτέλεσμα, τα δάση παραμένουν αφημένα στην τύχη τους, ιδιαίτερα τις περιόδους που ο καιρός ευνοεί τη γρήγορη εξάπλωση των πυρκαγιών.

Τίποτα δεν άλλαξε, για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τη μεγάλη έλλειψη σε μόνιμο προσωπικό στο Πυροσβεστικό Σώμα, αφού τα οργανικά κενά είναι 4.000, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των πυροσβεστών, που υπολείπονται των πραγματικών αναγκών, ενώ δεν διασφαλίστηκε ούτε η μονιμοποίηση των πυροσβεστών 5ετούς θητείας και των συμβασιούχων, ώστε να μπορέσουν να αξιοποιηθούν καλύτερα σε επιχειρησιακό επίπεδο. Αντίθετα εκατοντάδες διατέθηκαν για τις ανάγκες των ιδιωτικών πλέον αεροδρομίων της Fraport και των οδικών αξόνων. Τα ήδη «γερασμένα» οχήματα έχουν φορτωθεί έναν ακόμα χρόνο λειτουργίας. Περίπου το 50% των οχημάτων είναι πέραν της 15ετίας σε χρήση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, λόγω των μεγάλων φθορών στο περιβάλλον και στις συνθήκες που λειτουργούν.

Πέρυσι, για παράδειγμα, από το σύνολο των 2.931 πυροσβεστικών οχημάτων, το 20,7% είχε ηλικία 0-8 χρόνια και το 25,5% 8-13 χρόνια. Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους πυροσβέστες, ιδιαίτερα στις μεγάλες πυρκαγιές, δεν γνωρίζουν ωράρια και αναγκάζονται να δουλεύουν συνεχόμενα μέχρι 30 και 40 ώρες, για να καλύψουν τα μεγάλα κενά και τις ελλείψεις. Η υπηρεσία εντατικοποιείται, τα ρεπό κόβονται, το ωράριο γίνεται «λάστιχο» από τις συνεχόμενες κλήσεις σε επιφυλακή, ακόμα και για πυρκαγιές που μπορεί να αντιμετωπιστούν με το υπάρχον προσωπικό στις βάρδιες ή και για την περίπτωση που δεν υπάρχει καμία πυρκαγιά σε εξέλιξη (προληπτικές επιφυλακές).

Όταν ξεσπούν μεγάλες δασικές πυρκαγιές σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας, καλούνται ενισχύσεις από διάφορες περιοχές και περιφέρειες της χώρας, ακόμα και από αρκετά απομακρυσμένες. Αυτό σημαίνει πολύωρες μετακινήσεις με τα πυροσβεστικά οχήματα, άρα σημαντική καταπόνηση για τους πυροσβέστες, πριν ακόμα φτάσουν στην πυρκαγιά. Την κατάσταση αυτή επιδεινώνει και η μη εξασφάλιση των απαραίτητων εγκαταστάσεων για την ξεκούρασή τους, κυρίως όταν συνδράμουν σε δασικές πυρκαγιές άλλων περιφερειών, μακριά από την έδρα τους. Έτσι, δεν αποφεύγονται οι μεγάλες καταστροφές στα δάση, αλλά ούτε και η απώλεια ανθρώπινων ζωών. Την ίδια ώρα, η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις συρρικνώνουν, μέχρι εξαφάνισης, τα κονδύλια του προϋπολογισμού για τα δάση. 

Παραμένουν οι μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και μέσων και στις δασικές υπηρεσίες. Πρακτικά, δεν μπορουν να είναι αποτελεσματικές στη διαχείριση και την προστασία των δασών. Και δεν μπορώ να παραλείψω το διαχωρισμό της καταστολής των δασικών πυρκαγιών από την πρόληψη. Ούτε επίσης την ανάθεση επί της ουσίας σε ιδιωτικά συμφέροντα της διαχείρισης και της προστασίας δασικών οικοσυστημάτων.

Το έδαφος για την καταστροφή των δασών στρώνει πρώτα και πάνω απ' όλα η πολιτική της αλλαγής χρήσης γης, που αντιμετωπίζει και το δασικό πλούτο ως «επένδυση»(για κερδοφορία) Η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί όλο το νομικό πλαίσιο των προηγούμενων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο εντείνει την εμπορευματοποίηση της δασικής γης, των δασικών οικοσυστημάτων, μέσω κυρίως της αλλαγής χρήσης τους και με την εξασφάλιση, παράλληλα, του απαραίτητου γι' αυτό χωροταξικού και περιβαλλοντικού πλαισίου. Θυμόμαστε σειρά αποχαρακτηρισμών εκατομμυρίων στρεμμάτων. Η σημερινή νομοθεσία για τα δάση οδηγεί στην υποβάθμιση και στην καταστροφή τους, αν δεν υπάρχει κερδοφόρο επενδυτικό ενδιαφέρον από τη διατήρησή τους ως τέτοιων. Τρανό παράδειγμα οι νέοι δασικοί χάρτες και το τι επιδιώκεται μέσω αυτών.

Είναι κατανοητό ότι ούτε η παρούσα κυβέρνηση ούτε οι διάδοχοί της θ’ αλλάξουν περπατησιά. Έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στα μνημόνια και στις ευρωενωσιακές αποφάσεις. Γι' αυτό η πάλη για την πυροπροστασία δεν είναι υπόθεση μόνο των πυροσβεστών με όποια σχέση εργασίας κι αν υπηρετούμε. Δεν αφορά μόνο την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους υπαλλήλους των Δασαρχείων. Είναι λαϊκή υπόθεση. Υπόθεση όλων. 

Είναι αναγκαίο σήμερα, παράλληλα με τον αγώνα για την επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση των υπηρεσιών προστασίας των δασών, πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών, να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε όλους αυτούς που συντηρούν και επεκτείνουν την εμπορευματοποίηση της γης. Ενάντια στην πολιτική που αντιμετωπίζει το περιβάλλον, την υγεία και την ποιότητα ζωής μας με κριτήριο το κέρδος. Η πραγματική προστασία των δασών προϋποθέτει διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης και άλλη εξουσία που να τα αναγνωρίζει ως κοινωνικά αγαθά. Όπου τα δάση, γενικότερα η γη, οι φυσικοί πόροι, η ενέργεια κτλ. θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι αντικείμενο κερδοσκοπίας και πλουτισμού.

Αγανακτισμένος πυροσβέστης