Το άρθρο των δακρύων

---

Όλοι έχουμε συνηθίσει να κρύβουμε τα δάκρυα μας και τα συναισθήματα μας.

Την ώρα του πόνου οι περισσότεροι κρύβονται από τον κόσμο και διαχειρίζονται με στωικότητα τις στιγμές της δυστυχίας τους.
Τα δάκρυα όμως είναι ο τρόπος του σώματος να αποβάλλει συναισθήματα .Τα δάκρυα λιπαίνουν τα μάτια μας, απομακρύνουν ερεθιστικές ουσίες, μειώνουν τις ορμόνες του στρες και περιέχουν αντισώματα που καταπολεμούν τα μικρόβια.
Υπάρχουν τρία είδη δακρύων τα αντανακλαστικά, τα συνεχόμενα και τα συναισθηματικά,
με διαφορετικό ρόλο για το κάθε ένα.
Τα αντανακλαστικά δάκρυα παράγονται με την εισχώρηση ξένου σώματος στο μάτι
Τα συνεχή δάκρυα παράγονται για να προστατεύουν τα μάτια μας και περιέχουν μια χημική ουσία που ονομάζεται λυσοζύμη, η οποία λειτουργεί ως αντιβακτηριακή και προστατεύει τα μάτια μας από τη μόλυνση. Επίσης αυτά τα δάκρυα κατεβαίνουν στη μύτη ώστε να διατηρείται η υγρασία της μύτης. Συνήθως, μετά από κλάμα, ο ρυθμός της καρδιάς και της αναπνοής μειώνονται και εισερχόμαστε σε μια πιο ήρεμη βιολογική και συναισθηματική κατάσταση.

Τα συναισθηματικά δάκρυα εκτός απ το υγρό μέρος τους αποβάλλουν και ορμόνες του στρες με αποτέλεσμα το άτομο μετά να αισθάνεται πιο απελευθερωμένο πιο χαλαρό,πιο ήρεμο .
Εκτός από τον άνθρωπο οι ελέφαντες και οι γορίλες μπορούν να παράγουν συναισθηματικά δάκρυα ,ενώ οι κροκόδειλοι παράγουν αντανακλαστικά δάκρυα
Τα δάκρυα είναι ο τρόπος μας να δείξουμε τα συναισθήματα μας

Ο πόνος τη στιγμή του κλάματος παίρνει μορφή , όλα τα συναισθήματα ζωγραφίζονται στο πρόσωπό μας και από ψυχολογικής πλευράς τα δάκρυα βοηθούν το άτομο να αποφύγει την κατάθλιψη .
Η κοινωνία μας δικαιολογεί τα δάκρυα στις γυναίκες ενώ για τους άντρες τα δάκρυα είναι ένδειξη αδυναμίας ,έτσι η τα χλευάζουν η τα κατακρίνουν.

Γενικά τα δάκρυα της αυτολύπησης, του φόβου ή της αδυναμίας είναι πάντα καταδικαστέα, εν αντιθέσει με εκείνα του πένθους ή της συμπόνιας που πάντα είναι καλοδεχούμενα

Όπως και να έχει ,το κλάμα είναι ο τρόπος μας να πούμε πονάω , μου λείπεις , σ αγαπώ , σε χρειάζομαι , δεν είμαι καλά χωρίς εσένα ,νιώθω άσχημα , είμαι δυστυχισμένος,είναι ο τρόπος να μιλήσουν τα συναισθήματα χωρίς να ακουστούν λέξεις , ο τρόπος που η συγκίνηση εισβάλει στο σώμα μας όταν βλέπουμε μια ταινία όταν ακούμε ένα τραγούδι που μας τον θυμίζει η όταν ακούμε ένα ποίημα , ένα ποίημα σαν αυτό :

Τάσος Λειβαδίτης

Ένα περίεργο επεισόδιο διαβάζαμε τελευταία στις εφημερίδες,
ένας άντρας πήγε σ’ ένα απ’ αυτά τα «σπίτια»,
πήρε μια γυναίκα,
μα μόλις μπαίνουν στο δωμάτιο,
αντί να γδυθεί και να επαναλάβει την αιώνια κίνηση,
γονάτισε μπροστά της, λέει, και της ζητούσε να τον αφήσει
να κλάψει στα πόδια της. Εκείνη βάζει τις φωνές,
«εδώ έρχονται για άλλα πράγματα»,
οι άλλοι απ’ έξω δώστου χτυπήματα στην πόρτα.
Με τα πολλά άνοιξαν και τον διώξανε με τις κλωτσιές
— ακούς εκεί διαστροφή να θέλει, να κλάψει μπρος σε μια γυναίκα.

Εκείνος έστριψε τη γωνία και χάθηκε καταντροπιασμένος.
Κανείς δεν τον ξανάδε πια.
Και μόνο εκείνη η γυναίκα,
θα ‘ρθει η αναπότρεπτη ώρα μια νύχτα, που θα νοιώσει τον τρόμο ξαφνικά,
πως στέρησε τον εαυτό της απ’ την πιο βαθιά,
την πιο μεγάλη ερωτική πράξη
μην αφήνοντας έναν άντρα να κλάψει στα πόδια της.

Μαίρη Κουτρούμπα

Autism mania

M.K.<3