Τίποτα βέβαια δεν τυχαίο, καθώς το Δρέπανο αποτελεί μέρος «φαινόμενο», λόγω των τοπικών καιρικών συνθηκών που επικρατούν, άλλα και της συχνότητας τους. Η αθλητική κοινότητα του Δρεπάνου, εκτός από τα επιτυχημένα φεστιβάλ που διοργανώνει τα τελευταία χρόνια στο ακρωτήρι του Δρεπάνου φιλοξενώντας θεατές και αθλητές από όλη την Ελλάδα στηρίζοντας και ενισχύοντας την τοπική κοινωνία και οικονομία, στηρίζει κάθε είδους αντίστοιχη διοργάνωση που πραγματοποιείται στην Ελλάδα, βοηθώντας ενεργά στην ασφαλή και οργανωμένη ανάπτυξη του αθλήματος αετοσανίδας στην χώρα μας.
Στην Στυλίδα, πρώτευσαν οι Χάρης Κατσαράκης, Ben Bowd, ασημένια μετάλλια κατέκτησαν οι Άρης Τσαούσογλου, Βασιλική Παπαγεωργίου και την 3η η Χάρης Κατσαράκης και Νέλη Βεργοπούλου.
http://www.pelop.gr
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
Τελικά είχαν δεν είχαν έδιωξαν όλο τον κόσμο με τις οικογένειες τους από τον Φάρο που για χρόνια έκαναν μπάνιο εκεί, για να κάνουν "μάυρες" bisnesses κάτι απίθανοι τύποι που έσκασαν από το πουθενά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πρωτοφανές στα χρονικά να αποχαρακτηρίζεται μια παραλία, από τις πιο όμορφες στην ανατολική Φθιώτιδα "με απόφαση" λιμενάρχη μάλιστα και να καθίσταται επικίνδυνη για θαλάσσια λουτρά, λες και έχει ρεύματα, καργαρίες, τεράστιες μέδουσες και άλλα μυθικά πλάσματα, για να χαριστεί προς εκμετάλλευση στο "σύλλογο" kite serf.
Έλα μου όμως που ο νόμος απαγορεύει την επιχειρηματική δραστηριότητα σε 200 μέτρα από φάρους και φάγανε πόρτα. Όμως δεν το βάζουν κάτω.
Το καλοκαίρι που πέρασε έγιναν πιο θρασύτατοι. Μισθώνουν εξοπλισμούς "μαύρα" γίνονται πιο εριστικοί απέναντι σε αυτούς που κολυμπούν στο Δρέπανο, περνώντας δίπλα από τα κεφάλια τους (ακόμη και από μικρά παιδιά) λειτουργούν με μια ιδιοκτησιακή λογική για μια δημόσια παραλία.
Είναι πρωτοφανές, αντί να δοθεί ένας διάδρομος για να απογειώνονται και να κάνουν το sport τους σε απόσταση από την ακτή τους "χαρίστηκε" ολόκληρο κομμάτι παραλίας για να κάνουν serf σε απόσταση λίγων μέτρων από την ακτή.
Μάλλον για την δυνατότητα "μαθημάτων σε αρχάριους" επί πληρωμή υποκρύπτει αυτή η απόφαση.
Η πλάκα είναι ότι όταν πρωτοεμφανίστηκαν δειλά πριν από καμιά δεκαριά χρόνια οι περισσότεροι που κάναμε για χρόνια μπάνιο εκεί τους αποδεχθήκαμε και μάλιστα συγκρουστήκαμε με τους «κολλημένους» που ήθελαν τότε να τους διώξουν (μάλλον είχαν τελικά δίκαιο), λέγοντας ότι μας χωράει όλους ο χώρος αρκεί να σέβεται ο ένας τον άλλον.
Μάλλον τελικά μυρίστηκαν παραδάκι και έβαλαν σκοπό να καταλάβουν όλο τον χώρο. Επειδή όμως κολλάνε στις νομικές προβλέψεις για να στήσουν επιχείρηση πάνω στην ακτή και γύρω από τον φάρο θέλουν να διώξουν όλο των κόσμο από εκεί.
Επομένως το μόνο που μένει να αποδεχθούν ότι θα συνυπάρχουν με τους λουόμενους, θα πρέπει ο λιμενάρχης να αποσύρει την προηγούμενη απόφαση που απαγορεύει το μπάνιο για λόγους «ασφαλείας» στο χώρο της «μύτης» του Δρέπανου (όπου για πολλά χρόνια ήταν χώρος λουτρών για οικογένειες λόγω ακριβώς της ασφάλειας που είχε λόγω των ήσυχων νερών) και να καθοριστεί ένας διάδρομος απογείωσης (από τον φάρο προς τον κολπίσκο όπου δεν έχει
και πολύ κόσμο) που θα τους βγάζει σε απόσταση ασφαλείας από την ακτή.
Αλλιώς πρέπει ο δήμος και η δικαιοσύνη να παρέμβει γι’ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση αποκλεισμού των πολιτών από δημόσιο χώρο.