Ο δεύτερος στόχος, οργανικά συνδεδεμένος με τον πρώτο, είναι η απαξίωση και η συκοφάντηση των κομμάτων ή των σχηματισμών που διατυπώνουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αντιμνημονιακές ρητορικές...
Εάν δεν το έχουμε κατανοήσει μέχρι τώρα, θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι «η Δημοκρατία κινδυνεύει από "τα άκρα", από τους λαϊκιστές, τους ανεύθυνους, τους εθνικιστές, από τους εξτρεμιστές που παρακωλύουν τη συνεννόηση των εμφρόνων κομματικών δυνάμεων»... Ήδη «σπαράγματα» των μνημονιακών διανοουμένων εμφανίστηκαν στα κυριακάτικα φύλλα για να μας υποδείξουν με τέτοιου είδους επιχειρήματα το μονόδρομο της πολιτικής «αρετής» του Μνημονίου...
Ο «διμέτωπος» αυτός του διδύμου της συγκυβέρνησης αποβλέπει στην επιβολή μιας αυταρχικής, αντιδημοκρατικής πολιτικής επιλογής: ΠΡΩΤΑ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΗ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΜΕ Σ ΆΥΤΗ ΤΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΥΡΩΣΟΥΜΕ.
Γι' αυτό τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ αναδιοργανώνονται, προκειμένου να υπηρετήσουν συντονισμένα και αποτελεσματικά το ρόλο που τους έχει «αναταθεί»... Γιατί από δω και πέρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εξελίσσονται σε «δύο κόμματα στη συσκευασία του ενός», συμπληρώνουν το ένα το άλλο και οι όποιες παραδοσιακές τους διαφορές καθίστανται δυσδιάκριτες ή και ασήμαντες μπροστά στον ύπατο ιστορικό ρόλο που ανέλαβαν: Να υπηρετήσουν τους δανειστές μας και το Δ' Ράιχ, επιβάλλοντας με άτεγκτο τρόπο τις νεοφιλελεύθερες επιλογές του Μνημονίου εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας.
Στο κομματικό αυτό δίδυμο ο καταμερισμός των καθηκόντων είναι σαφής: Το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, αποτινάσσοντας και τα τελευταία ίχνη του «παπανδρεϊσμού» και του «κοινωνισμού», αναβαθμίζεται σ' ένα καθαρό μνημονιακό κόμμα. Αυτό το κόμμα θα αιτιολογήσει και θα νομιμοποιήσει τη διετία του Μνημονίου, αφού, άλλωστε, η νομιμοποίηση του Ευάγγελου Βενιζέλου και της νέας ηγετικής ομάδας συναρτάται ευθέως με την υλοποίηση των επιλογών των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων...
Η μετατροπή, άλλωστε, του ΠΑΣΟΚ σε καθαρό μνημονιακό κόμμα έχει ήδη συντελεστεί. Ο κομματικός μηχανισμός που επέλεξε τον Ευάγγελο Βενιζέλο όχι μόνο δεν έχει ιδεολογικο-πολιτικά «προβλήματα», αλλά, αντίθετα, χρησιμοποιεί τον Ευάγγελο Βενιζέλο ως «εργαλείο», ως μέσο, για να έχει πρόσβαση στην εξουσία, ώστε να διατηρήσει, κατά το δυνατόν, τα προνόμιά του σε επίπεδο κυβερνητικής ή κρατικής εξουσίας.
Ο ρόλος του Αντώνη Σαμαρά και της ΝΔ είναι περισσότερο «πρακτικός». Πρέπει, πριν απ'όλα, να πείσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους, κραδαίνοντας το «δόλωμα» της εξουσίας. Φιλοδοξεί να συγκεντρώσει ένα «ευπρεπές» εκλογικό ποσοστό, ώστε και με το «δώρο» των πενήντα βουλευτών να μπορέσει, από θέση ισχύος απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, να σχηματίσει μαζί του τη νέα κυβέρνηση. Εάν δεν το επιτύχει, τότε θα αρκεστεί στη θέση του αντιπροέδρου, υπό ένα νέο, διορισμένο από τους δανειστές μας πρωθυπουργό. Σε αυτό του το ρόλο ο Αντώνης Σαμαράς θα επιδοθεί συστηματικά στην ακραία κινδυνολογία, στην επίθεση κατά της Αριστεράς -και γενικότερα κατά του αντιμνημονιακού κομματικού φάσματος-, διανθίζοντας ταυτόχρονα τις επιθέσεις αυτές με τις γνωστές αοριστολογίες περί «ανάπτυξης»...
Η προεκλογική του ατζέντα δεν θα περιλάβει την υποστήριξη του Μνημονίου. Γνωρίζει, άλλωστε, ότι το 70% των ψηφοφόρων της ΝΔ τοποθετείται κατά του Μνημονίου...
Το δικομματικό πρότυπο εξελίσσεται ραγδαία στο σχήμα του «μονοκομματικού δικομματισμού».
Ορο επιβίωσηςτου ΠΑΣΟΚ αποτελεί η συμμετοχή του στη νέα κυβέρνηση. Κι αυτή τη δυνατότητα του την προσφέρει η ΝΔ. Προϋπόθεση για την κυβερνητική εξουσία της ΝΔ αποτελεί η συμμετοχή και η νομιμοποίησή της από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ. Δεν πρόκειται για συνύπαρξη που επιβάλλεται αναγκαστικά, ώστε «να αποφευχθεί η ακυβερνησία», αλλά για τη σύμπραξη των συνενόχων του Μνημονίου II και της αντίστοιχης δανειακής σύμβασης, δηλαδή για μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ «ΟΜΕΡΤΑ» που εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές.
Το σενάριο είναι έτοιμο. Οι «ατάκες» των προεκλογικών τρομοκρατικών διλημμάτων είναι ήδη «συσκευασμένες». 0 θλιβερός κυβερνητικός θίασος ετοιμάζεται απλώς να αλλάξει σκηνικά και κοστούμια...
Οι «θεατές», όμως, δεν είναι διατεθειμένοι να παρακολουθήσουν το «ίδιο έργο». Ανεβαίνουν ήδη στη σκηνή για να στείλουν τους άθλιους «πρωταγωνιστές» στα καμαρίνια τους... Είναι πραγματικά ιστορική ευκαιρία για να γίνει πρωταγωνιστής η ίδια η κοινωνία, οι πολίτες, ο ελληνικός λαός, και δεν πρέπει να χαθεί.
Πηγή: Μ. Γκίβαλος - "Επίκαιρα"
Διαβάστε επίσης: "Φοβούνται εξέγερση"
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ:
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το STILIDA NEWS δεν υιοθετεί καθ' οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Δεν πρόκειται να λογοκρίνεται κανένα σχόλιο που θα περιλαμβάνει καλοπροαίρετη κριτική ή θα διορθώνει κάποιο δικό μας σφάλμα.Τα συκοφαντικά, υβριστικά, απειλητικά, εκβιαστικά, ρατσιστικά ή κοινωνικού αποκλεισμού μηνύματα θα διαγράφονται.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.